Ben je druk bezig, belt je dochter: 'Ma, wanneer gaan we samen beginnen aan een blog?' Ik ben druk bezig, met de telefoon tussen mijn schouder zeg ik dat zij dan maar een begin moet maken, ik weet niet zo goed hoe je een blog maken moet. Ze begon eraan en.....
nu is onze blog een feit.
Waar ik zo druk mee bezig was, en eigenlijk nog niet helemaal klaar mee ben is een partij stoofperen. Twee weken geleden kocht ik een partij van 100 kilo Gieser Wildeman. Jaren lang kocht ik elk jaar mijn stoofperen bij een boer bij de sluis van Wijk bij Duurstede. Toen die boer zijn bedrijf be-eindigde hield het vanzelfsprekend op. Dit jaar zocht ik maar eens op marktplaats of ik iets in de buurt zag waar ze me aan een grote partij konden helpen. En jawel, na een telefoontje was het al snel geregeld en toen we een avond vroeg met ons schip op de losplek lagen in Utrecht, stapte manlief en ik in de auto en haalde de peren op. Dit keer in Haaften.
De voorbereidingen had ik al getroffen. Mijn man maakte jaren geleden in de machinekamer een grote kast voor lege potten. Tassen vol haalde ik nu naar boven en waste alle potten en deksels. Potten in de vaatwasser en deksels met de hand. Alles zette ik op schone theedoeken op tafel.
Na het weekend ging ik beginnen. Normaal helpt manlief, en zoonlief als hij tijd heeft, met schillen, maar deze week moest zoon naar school en mijn man had het zelf te druk met van alles dus werd het voor mij alleen een week van schillen, schillen en nog eens schillen, koken, en in potten doen. Zo snel er een pan leeg is weer vol schillen en koken. Maar het resultaat mag er zijn. Ruim 4 kisten schilde ik weg en zitten in de pot.
Nu heb ik nog 25 kilo te schillen. Dat hoop ik deze week klaar te krijgen. Dochter zegt: 'Daar krijg je toch een heerlijk herfstgevoel bij ma'.
Aan de ene kant wel, de geur van peertjes met een laagje kaneel in de pan, heerlijk, maar het is zo'n mooie week geweest en het was binnen zo warm dat ik met de airco aan, aan het schillen was.
Vrijdag zette ik alles weg, eerst maar eens wat overig werk doen. Toen ik zaterdag uit bed kwam en in de stuurhut kwam met het ontbijt, voeren we op de Lek bij Vianen. Een prachtige zonsopkomst verraadde dat het ook die dag weer mooi weer zou worden. En zo was er alweer een week voorbij.
Een fijne dag toegewenst....
Moeders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten