Mossels

Vorige week lagen we in de Sloehaven  van Vlissingen grind te laden. Ik was in de roef bezig toen de buitendeur openging en  mijn man  hoorde roepen: 'Vrouw, heb je even een emmer voor me?' O nee..., ik was er al bang voor. Hij wilde natuurlijk een lekker maaltje mossels van de meerpalen afhalen. Ik ben helemaal niet anti mossels, maar als je zo'n grote bos rommel in een emmer hebt, waar de pieren en krabbetjes en ander wriemelend gedierte door alle begroeisel en mossels heen ziet bewegen dan denk ik: 'Laat maar, ik koop wel een bak mossels bij de visboer voor je'. Maar natuurlijk gaf ik een emmer en manlief kwam pas met de emmer vol binnen toen hij alles al had uitgezocht. Nu zag het er heel wat beter uit. Hij had ze in een laagje schoon water gezet en de mossels hadden zichzelf schoon gespuwd, of hoe je dat ook noemt. Ik waste ze nog een keer en zette 2 pannen op het gas. Ik had nog een zakje mosselkruiden en verdeelde dat over de 2 pannen. Mossels zijn zo gaar. Je laat de pannen op een hoog vuur een paar keer goed doorkoken en je schud ze een paar keer om.

De schelpen waren niet echt groot maar goed gevuld en de mossels zelf waren heel mooi. En volgens manlief erg lekker. Ik zelf lust alleen gebakken mossels.

Kom jongens, even netjes poseren op een maritiem bord ;)

Met het Zeeuw mosselbestek die mijn man van onze vorige stuurman als afscheidskado kreeg, at hij met smaak de mossels op. Er bleef nog zeker een pond over en zal eerdaags een keer gebakken worden. Je zou bijna denken dat deze blog alleen maar over eten gaat.

De schelpen waste en bewaarde ik voor dochter, misschien kan zij er nog iets mee knutselen met haar oppaskindjes

Dit keer een groet vanaf  de Maas, onderweg naar Brussel.
Moeders!

Kringloopschatten

Ik vind het heerlijk om af en toe eens in een kringloop rond te snuffelen. Soms kom je dan echt schatten tegen! Ik was al een tijdje op zoek naar een hobbelpaard voor mijn oppaskindjes. Ik wilde echter wel een hobbelpaard waar ze ín konden zitten, niet erop omdat ik dan bang ben dat ze er af vallen. Ook moest hij wel een beetje bij de inrichting van mijn huis passen. Geen knalrood hobbelpaard dus. (jaja, het oog wil ook wat ;) ) 

Ik had al aardig wat kringlopen bezocht maar nog steeds mijn hobbelpaard niet gevonden. Of ze waren niet mooi, of te duur, of het model was niet wat ik zocht! Totdat ik er opeens 3 zag staan! 3 die allemaal aan mijn eisen voldeden. De ene wat meer dan de andere maar alle drie had ik ze mee kunnen nemen! Ik keek ze allemaal even na om te kijken of ze stevig waren ( ook wel belangrijk ;) ) 

Nu waren ze nogal raar geprijsd. Je zou verwachten dat ze wel ongeveer dezelfde prijs zouden hebben maar niets was minder waar! De mooiste (die ook nog eens het beste in mijn huis erbij zou passen) kostte maar €1,50! Terwijl de andere 2 boven de €10,00 waren. Een gelukkie dus!

De volgende dag stond er een gezellig dagje Ikea met mn schoonzusje op de planning dus daar heb ik gelijk een kleedje gekocht om er in te doen. Anders was hij wel heel groot. Nu past mn allerkleinste oppasmeisje er ook in. En het is ook nog eens lekker warm met de winter die er aan komt.

Ik ben er dolblij mee! En de kinderen ook! Zelfs de 'grote' kinderen wilden er graag in! 

Koop jij wel eens iets bij de kringloop? Of vind je dat echt verschrikkelijk? 

Liefs, Dochter

PEREN, PEREN EN NOG EENS PEREN

Eindelijk de pereninmaak afgerond. Alle potten even op tafel om een foto te maken. De teller staat op 110 potten. Klein en groot.

Er bleef heel veel kookvocht over. Drie pannen bij elkaar gaf dat wel 6 liter, dat liet ik inkoken en maakte er perenstroop van, dat kun je net als appelstroop op brood gebruiken. Van die 6 liter bleef maar zo weinig over dat ik er maar 3 kleine Hakpotjes mee kon vullen.

Wat kun je je rijk voelen met zo'n hoeveelheid peren waar je een jaar mee vooruit kunt. Het is niet alleen voor eigen gebruik, af en toe gaat er een pot met de getrouwde kinderen mee, en het is leuk om een potje mee te nemen als je bij een oude tante op bezoek gaat.
Terwijl de laatste pan op de kookplaat stond zette mijn zoon mijn fiets aan de wal en ging ik even de stad in. We lagen grind te lossen in Sneek. Ik had verschillende dingen nodig in de stad, maar wilde graag nog eens bij de Waterpoort kijken.
Vroeger lagen we wel eens vlakbij de Waterpoort met het schip van mijn ouders. Niet te geloven dat we door zulke smalle slootjes voeren. Op een keer, het zal wel de kerstvakantie geweest zijn, vroeg mijn broer of ik even mee ging de stad in. Ik was denk ik een jaar of 6, mijn broer is 4 jaar ouder.
Hij kocht in de stad vuurpijlen om die later op de Waterpoort aan te steken en in het water te gooien. Het was een mooi gezicht hoe die pijlen met een noodgang door het water joegen. Torpedo's noemde hij dat. Ik vond het mooi, maar ook eng, want mocht zoiets wel? En als de politie kwam?
Waar blijft de tijd....  dit gebeurde zo'n 50 jaar geleden. Een mooie herinnering. En zo deden we nogal eens wat dingen samen.

Voor ik naar boord fietste maakte ik nog snel even wat foto's

Wat een mooi stukje bouwwerk. Opvallend mooi waren ook nog de plantenbakken die er hingen, en dat voor half oktober. Op de terugweg ging ik nog snel een paar lekkerbekjes en voor manlief een paar haringen halen  bij de Urker Vishal.

Fijne dag verder... Moeders.

We gaan bloggen

Ben je druk bezig, belt je dochter: 'Ma, wanneer gaan we samen beginnen aan een blog?' Ik ben druk bezig, met de telefoon tussen mijn schouder zeg ik dat zij dan maar een begin moet maken, ik weet niet zo goed hoe  je een blog maken moet. Ze begon eraan en.....

nu is onze blog een feit.

Waar ik zo druk mee bezig was, en eigenlijk nog niet helemaal klaar mee ben is een partij stoofperen. Twee weken geleden kocht ik een partij van 100 kilo Gieser Wildeman. Jaren lang kocht ik elk jaar mijn stoofperen bij een boer bij de sluis van Wijk bij Duurstede. Toen die boer zijn bedrijf be-eindigde hield het vanzelfsprekend op. Dit jaar zocht ik maar eens op marktplaats of ik iets in de buurt zag waar ze me aan een grote partij konden helpen. En jawel, na een telefoontje was het al snel geregeld en toen we een avond vroeg met ons schip op de losplek lagen in Utrecht, stapte manlief en ik in de auto en haalde de peren op. Dit keer in Haaften.

De voorbereidingen had ik al getroffen.  Mijn man maakte jaren geleden in de machinekamer een grote kast voor lege potten. Tassen vol haalde ik nu naar boven en waste alle potten en deksels. Potten in de  vaatwasser en deksels met de hand. Alles zette ik op schone theedoeken op tafel.

Na het weekend ging ik beginnen. Normaal helpt manlief,  en zoonlief als hij tijd heeft, met schillen, maar deze week moest zoon naar school en mijn man had het zelf te druk met van alles dus werd het voor mij alleen een week van schillen, schillen en nog eens schillen, koken, en in potten doen. Zo snel er een pan leeg is weer vol schillen en koken. Maar het resultaat mag er zijn. Ruim 4 kisten schilde ik weg en zitten in de pot.

Nu heb ik nog 25 kilo te schillen. Dat hoop ik deze week klaar te krijgen. Dochter zegt: 'Daar krijg je toch een heerlijk herfstgevoel bij ma'.

Aan de ene kant wel, de geur van peertjes met een laagje kaneel in de pan, heerlijk, maar het is zo'n mooie week geweest en het was  binnen zo warm dat ik met de airco aan, aan het schillen was.

Vrijdag zette ik alles weg, eerst maar eens wat overig werk doen. Toen ik zaterdag uit bed kwam  en in de stuurhut kwam met het ontbijt, voeren we op de Lek bij Vianen. Een prachtige zonsopkomst verraadde dat het ook die dag weer mooi weer zou worden. En zo was er alweer een week voorbij.

Een fijne dag toegewenst....

Moeders.

Even voorstellen

Daar is hij dan. Onze eerste blog. Zo dochter zo moeder..

Samen zaten we al een tijdje te brainstormen of een blog niet iets voor ons zou zijn. En zo is deze blog tot stand gekomen.

We zullen ons even kort voorstellen:

Moeder is een schippersvrouw, moeder van 10 kinderen, een creatieve duizendpoot en schrijft columns voor een weekblad van een mooi dorp.

Dochter is fotografe, gastouder van 14 fantastische kindjes en maakt graag dingen zelf die ze met jullie wil delen om jullie inspiratie te geven.

We zijn allebei creatief, dol op ‘kringlopen’, interieur dingen (met een maritiem tintje, hoe kan het ook anders als schippersvrouw en schippersdochter) en willen graag onze inspiratie over vanalles en nog wat delen met jullie!

Groetjes,

Moeder en Dochter